Hemostaza

Hemostaza

Zobacz nasze Opatrunki hemostatyczne

Hemostaza to szereg procesów umożliwiających przepływ krwi w naczyniach. Nieodłącznym elementem jej działania jest oczywiście uraz tkanek, podczas którego krew wydostaje się poza obieg. Na tę okoliczność uruchamia się szereg czynników krzepnięcia, które dążą do prawidłowego przepływu krwi. W dodatku hemostaza odpowiada za hamowanie bardzo niebezpiecznych zakrzepów.

Krótko mówiąc pełni trzy główne funkcje:

  • odpowiada za prawidłowy przepływ krwi

  • pozwala tamować krwotoki

  • zapobiega lub redukuje powstawanie zakrzepów podczas gdy krew przestaje płynąć.

Można ją porównać do ruchu kolejowego – kontrolerzy muszą czuwać nad bezpiecznym przepływem ruchu pociągów, ale w razie awarii albo bardziej niebezpiecznych zdarzeń reagować będą przez zamykanie zatamowanych odcinków i przekierowywanie ruchu. Jednocześnie wzywają jednostki naprawcze, aby udrożnić zator.

Jak dochodzi do hemostazy pierwotnej?

Hemostaza opiera się o trzy rodzaje naczyń: na układzie naczyniowym, płytkowym i osoczowym. Z tego powodu elementami hemostazy są m.in płytki krwi, układ krzepnięcia, układ fibrynolizy i ściany naczyń krwionośnych.

Natomiast aby zrozumieć jej proces, musimy podzielić ją na dwie fazy: pierwotna i wtórna, o czym zaraz będziemy szerzej pisać.

Nie chcemy tu też drobiazgowo omawiać wszystkich procesów i substancji biorących udział w procesie hemostazy. Skupimy się na ogólnym opisie zjawiska.

Aby wyzwolić działanie hemostatyczne najpierw dochodzi do skurczu, który mechanicznie blokuje ubytek krwi krążącej w ciele. Zredukowanie przepływu krwi idzie w parze z informacją od komórek śródbłonka naczyniowego, który sprowadza na pomoc kolagen, stanowiący warstwę barierową. Płytki krwi przyczepiają się do kolagenu, aktywują się i dochodzi do zmiany ich kształtu oraz uwolnienia ich zawartości.

Następnie hemostaza przechodzi w drugi etap – osoczowy. Rozmaite czynniki krzepnięcia (łącznie zbadano dotychczas 13 białkowych cząsteczek) tworzą tzw. kaskadę krzepnięcie krwi – aktywując kolejne czynniki krzepnięcia. Suma tych działań przyczynia się do wytworzenia fibryny, czyli nierozpuszczalnej sieci długich włókien tworzących skrzep.

W drugiej fazie hemostazy dochodzi do strukturalnego wzmocnienia czopu płytkowego i usieciowienia struktury włókien. Struktura skrzepu się stabilizuje i nie jest tak podatna na uszkodzenia i zerwanie.

W tym momencie krwawienie ustępuje, a skrzep jako finalny efekt hemostazy pozwala zabliźnić uszkodzone naczynie, czy element skóry.

Kontrola zakrzepów

Wspominaliśmy też o kontroli zakrzepów – jest to bardzo ważna funkcja hemostazy.

Zachodzi bowiem proces fibrynolizy, czyli rozpuszczania fibryny (długich włókien skrzepowych). Właściwie fibrynoliza zachodzi stale w całym organizmie i kontroluje tym samym prawidłowy przepływ krwi.

Kontrola zakrzepu jak wiadomo jest bardzo ważna dla życia pacjenta i nie bez powodu po licznych urazach podaje się leki na rozrzedzenie krwi.

 

Na czym polega uwalnianie cząsteczek aktywujących i jak przyczynia się do agregacji płytek krwi

W procesie hemostazy trombocyty zawierające różne rodzaje cząstek uwalniają swoją zawartość ziarnistości. Ziarnistość dzielimy na ziarnistości α (alfa) i ziarnistości gęste.

Z ziarnistości gęstych uwalniane są:

  • Adenozyno-5′-difosfora (ADP),

  • serotonina.

  • jony wapnia,

  • jony magnezu,

Z ziarnistości α uwalniane są:

  • fibrynogen,

  • fibronektyna,

  • trombospondyna (TSP),

  • PDGF,

  • czynnik płytkowy 4 (PF4),

  • czynnik von Willebranda,

  • białko S,

  • czynnik V,

  • czynnik VIII.

Czynnikiem uwalniającym osocze bogatopłytkowe jest przede wszystkim ADP. Po dodaniu go płytki wiążą się ze sobą tworząc białe włókna. Kolejnymi ważnymi czynnikami uwalniania są: trombina, kolagen, kompleksy antygen-przeciwciało, adrenalina, serotonina, rozpuszczalna forma fibryny, endotoksyny. Z kolei niektóre czynniki, jak PDGF i trombospondyna nie są bezpośrednio zaangażowane w hemostazę.

Jak hemostaza zapobiega fibrynolizie (rozkładowi fibryny – skrzepu)?

Inhibitorem fibrynolizy jest prokarboksypeptydaza B – jest aktywowana przez trombinę (TAFI – thrombin activable fibrinolysis inhibitor).
TAFI niweluje proces fibrynolizy przez odszczepienie od fibryny C-końcowych reszt lizyny. Te cząstki ułatwiają wiązanie się plazminogenu i t-PA z fibryną, co powoduje jej rozkład i rozpuscza zakrzepy w krwi krążącej.

Kiedy dochodzi do tamowania krwawienia

Uszkodzenie naczyń krwionośnych powoduje uruchomienie rozmaitych czynników hemostazy zmierzających do zahamowania krwawienia oraz utrzymania przepływu krwi w obiegu, tak aby zapobiegać skrzepom. Zatem gdy uszkodzona zostanie ściana naczyń krwionośnych, uwalniany jest kolagen i substancje chemiczne z komórek śródbłonka, które aktywują płytki krwi. Dalszy proces jest już znany.

Innego rodzaju zaburzenia mogą mieć wpływ na utrzymanie hemostazy i tamowanie krwawień u pacjenta. Na przykład w przypadku skazy krwotocznej naczyniowej skłonność do krwawień wynika z nieprawidłowej budowy naczyń krwionośnych. Zaobserwujemy je dzięki krwawieniom skórno-śluzówkowym, drobnych wybroczynach na ciele.

Objawem tego mogą być grudkowe lub płaskie wykwity na skórze i błonach śluzowych pacjenta. Za ten problem odpowiada zmniejszona liczba płytek krwi, bądź zaburzenie ich funkcjonowania.

Zobacz też Zamiennik dla opatrunku Spongostan

 

Podsumowanie:

Krzepnięcie krwi zachodzi naturalnie dzięki procesom hemostazy. To procesy fizjologiczne zapobiegające utracie krwi spowodowanych uszkodzeniami naczyń krwionośnych. Jednym z ważniejszych czynników przyczyniających się do powstawania skrzepu jest przechodzenie fibrynogenu zawartego w osoczu w stan skrzepów – fibryny. Przyczynia się do tego głównie trombina.

 

Dobierz odpowiednie dla siebie opatrunki hemostatyczne

Zachęcamy do wyboru opatrunków hemostatycznych, które znacznie przyspieszają proces hemostazy. Mają one szczególne znaczenie podczas pracy zabiegowo-operacyjnej. Zmniejszają bowiem ryzyko większych krwotoków, pozwalają lepiej kontrolować krwawienie oraz w większości są wchłanialne i nieszkodliwe dla pacjentów. W przypadkach obfitych krwawień zapobiegają konieczności transfuzji.

Zobacz Opatrunki hemostatyczne